Op paddenstoelenjacht in oktober: de vliegenzwam

2022 is een buitengewoon goed paddenstoelenjaar, tenminste in de Drentse bossen rondom Norg. Ik had in oktober het privilege om zelf weer eens 2 weken in ons vakantiehuisje in het bos te verblijven. Natuurlijk gingen we uitgebreid op paddenstoelenjacht. En wat een zwammenpracht!

Lees verder “Op paddenstoelenjacht in oktober: de vliegenzwam”

Uitputtingsslag tegen de Japanse duizendknoop

Toen ik in 2006 het terreinonderhoud rondom De Schuilplaats oppakte, stond de Japanse duizendknoop (Fallopia japonica) meer dan manshoog rondom het huisje. Ooit was die Fallopia japonica daar door Opa van der Molen gepoot en terwijl zijn zoon – míj́n vader – Popko van der Molen in de jaren vóór 2006 het tuinonderhoud steeds meer liet vieren, vierde F. japonica feest. Haar wortelstokken hadden de voormalige groentetuin (voor het houthok) overwoekerd; alsook, om de hoek, het bosje tussen de parkeerplaats en de garage; het bultje aan de overkant van de weg, tegenover die parkeerplaats; én – het meest irritant – tussen de tegels van het West-terras, voor de voordeur.

Lees verder “Uitputtingsslag tegen de Japanse duizendknoop”

Tussen wal en haag

Als U het vakantiehuis De Schuilplaats nadert over onze eigen steenslag-weg, met rechts een strook hei van Natuurmonumenten, bevindt er tussen deze privé-weg en onze privé-hei aan uw linkerkant een wal. Houtwallen en hagen komen niet zoveel meer voor op het moderne platteland, maar millennia lang waren dit belangrijke habitats voor allerlei planten- en dierensoorten – vaak soorten die ook nuttig zijn voor de mens. Daarmee wil ik niet zeggen dat de andere soorten niet ook een indirect nut hebben voor de mens. Denk bijvoorbeeld aan bestuiving, of simpelweg aan het versterken van de ecologische samenhang van het ecosysteem als geheel.

Lees verder “Tussen wal en haag”

Een veilige Schuilplaats voor muurbloemen

Bent U er wel eens van beschuldigd een muurbloempje te zijn? Ondergetekende wel. Of dat klopt (en of daar uberhaupt iets mis mee zou zijn) laat ik even in het midden. Één ding is zeker: op de meeste dagen zit ik liever op het zonnige terras bij ons boshuisje aan de hei naar de werkelijke muurbloemen te kijken dan dat ik me in het drukke gewoel van de stad werp.

Lees verder “Een veilige Schuilplaats voor muurbloemen”

Bosviooltje of maarts viooltje?

Al jarenlang – vermoedelijk een klein decennium – cultiveer ik het bosviooltje rondom ons vakantiehuisje in het bos in Norg. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, doet het bosviooltje het juist uitstekend buiten de zachte, humusrijke bosgrond. Viola riviniana is, net als Alcea rosea (de stokroos), zo’n soort die het goed doet in tegelspleten op het terras, of tussen de zwerfstenen (in bouwzand) die het grote zuidterras omsingelen als voedingsarme, bloemrijke border.

Lees verder “Bosviooltje of maarts viooltje?”

Stokrozen uit Groningen

Alcea rosea – de stokroos – is al in de 15de eeuw in Europa geïmporteerd vanuit zuidwest China. Voor mij is de stokroos vooral die bloem die veel Groningse straatjes zo opfleurt. Vaak heeft ze voor het ontkiemen in de Groningse buurtjes genoeg aan de spleetjes tussen de stoeptegels en de muur. Maar ze wordt ook veel in borders gezaaid, vaak in borders van maar een tegel breed.

Lees verder “Stokrozen uit Groningen”

De stijve zonnebloem: ingeburgerde immigrant

Helianthus × laetiflorus is de wetenschappelijk naam van de stijve zonnebloem. Het is niet sjiek om wetenschappelijke namen “Latijnse namen” te noemen. Dat leerde ik ooit van een oud-NJN’er, tevens bioloog. Hij wees me erop dat, ook al zijn veel wetenschappelijke namen ontleend aan Latijnse woorden, ze ook vaak afgeleid zijn van persoonsnamen; bovendien bestonden deze wetenschappelijke namen niet in het oude Rome.

Lees verder “De stijve zonnebloem: ingeburgerde immigrant”